Bescherming en het boze oog... 

De beste ideeën voor blogs, komen echt van je cliënten. Neem deze vraag nou: 

“Ik bid, ik vraag om bescherming, ik ervaar ontroering als het goed gaat, en dan pats, gebeurd er weer iets waardoor mijn geluk verstoord wordt.” 

Hier lopen een aantal dingen door elkaar. Even op een rijtje.

Bescherming

Je bent altijd beschermd door je lichtwezens en helpers. Beschermengelen of Entiteiten, Gidsen, Totems, geef het een naam (ze zijn allemaal verschillend, maar voor nu maakt dat even niet uit). Ik denk dat het mooiste verhaal hierover is, dat een man aan God vraagt waar hij was toen het hem het slechtste ging in zijn leven. Hij ziet zijn leven als een voetspoor, en daar waar het hem enorm slecht gaat, ziet hij maar één spoor. “God, waar was U?“ - Het antwoord: ‘Ik heb je destijds gedragen…’

Ik denk dat dit antwoord de waarheid in zich draagt. Hoe slechter het ons gaat, hoe slechter we de hulp kunnen ervaren en accepteren die om en in ons is. 

In minder magische beelden, eenvoudiger gezegd: als het R*k met je gaat, wil je geen hulp. Ook niet erover horen en zeker niet aanvaarden. 

Dat wil je pas, wanneer je een demon overwonnen hebt, door hem in de ogen te kijken en te erkennen dat je hulp nodig hebt. 

En in sommige  momenten weet ik het gewoon óók niet. Ik weet niet hoe het is als je als gevangene in een strafkamp weet, dat je binnen drie minuten afgemaakt wordt omdat je voorgangers dat ook zo overkomt. (Of hoe het met bescherming zit bij een slacht schietpartij zoals in Texas vorige week. )

Dit vreselijke voorbeeld kreeg ik van mijn briljante Nederlands leraar als denkopdracht mee. “Waar is God dan?’. Je stuit hiermee op een oud filosofisch vraagstuk, namelijk dat van het leiden. En het waarom van het leiden. 

Nu terug naar die bescherming. Ja, je kunt de connectie met je beschermers versterken. Ja je kunt je levensgidsen ontmoeten. Ja, je kunt leren om met de Entiteiten te communiceren. 

En het leven maakt dat je moed en lef nodig hebt. En vertrouwen. Om verder te komen op je levenspad. En daar horen hobbels en valkuilen bij. 

Het Boze Oog

Ik ken het uit het mediterrane gebied: zo een blauw oog, van glas of keramiek, met een heldere, transparante kleurstelling. In het Turks heet het het Nazar Amulet. Het is een veel gewild toeristisch hebbeding, je ziet ze overal in de mediterrane landen. 

Het is een cultureel gegeven, oudste gebruiken gaan tot de Grieken en Romeinen, Mesopotamië. Ik weet er het fijne niet van, je kunt het Boze Oog over je afroepen, met name hoogmoed en schoonheid lenen zich om het kwaad binnen te laten. En alles wat met pech en ongeluk te maken heeft, wordt eraan toegeschreven. 

Ik ziet dit als een cultureel fenomeen, niet zozeer als een energetisch fenomeen. Even voor de helderheid: ja, er zijn manieren om energetisch kwaad te berokkenen. Ik heb ermee te maken in mijn praktijk, keer het kwaad dan ‘om’. 

Een verwante, dergelijke vraag die steevast terugkomt in mijn reiki lessen: of je niet zo machtig wordt dat je er kwaad mee kàn. Op die vraag volgt eensluidend, groots en helder NEE. Reiki is totaal ongeschikt om negatiefs mee te doen. Reiki is wel totaal geschikt om kwaad mee te keren en om te draaien en geniet te doen. Gelukkig